درخواست مشاوره رایگان
ارتوزهای ستون فقرات و انواع آن را بشناسید
ارتوزهای ستون فقرات برای درمان بیماری‌ها و آسیب‌های متعددی مورد استفاده قرار می‌گیرند. رایج‌ترین موارد استفاده‌ی این ارتوزها به شکل زیر است:
- شکستگی ستون فقرات
- دررفتگی
- پس از جراحی
- آرتروز
- اسکولیوز
- اسپوندیلیت آنکیلوزان (روماتیسم ستون فقرات)
- دیسک کمر
- پاراپلژی (فلج مغزی)
- استئوژنز ایمپرفکتا
- جوش خوردگی مهره
- پوکی استخوان
آناتومی ستون فقرات
ستون فقرات از ۷ مهره‌ی گردنی، ۱۲ مهره‌ی سینه‌ای، ۵ مهره‌ی کمری و ۵ مهره‌ی خاجی تشکیل می‌شود.
عضلات، تاندون‌ها، رباط‌ها و اعصاب زیادی در این ناحیه وجود دارند که طی آسیب‌ها و بیماری‌های مختلف، هرکدام ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرند.
اهداف درمانی ارتوزهای ستون فقرات
استفاده ازاین ارتوزهادر درمان با اهداف زیر صورت می‌گیرد:
- ایجاد ثبات در ستون فقرات در وضعیت‌های نشسته، ایستاده و درازکش
- کنترل بیومکانیکی راستای ستون فقرات در حرکت
- کمک به تطابق با سطوح
- تنظیم توزیع فشار روی ستون فقرات
- مقابله با نیروهای خارجی وارده به ستون فقرات
- محدود کردن حرکات اضافی در ستون فقرات
- جذب ضربه
طراحی ارتوز ستون فقرات
کارشناس ارتوز و پروتز ستون فقرات را ارزیابی می‌کند و در صورت نیاز، با قالب‌گیری یا اسکن، شکل ستون فقرات فرد را ثبت می‌کند. اسکنر سه بعدی وروم ساختن یک مدل سه بعدی الکترونیکی ازعضوی از بدن را در عرض چند ثانیه و با وضوح بالا امکان پذیر می‌کند. در این فرایند، بیمار ممکن است ایستاده یا درازکش باشد. ارتوزیست سپس وضعیت ستون فقرات فرد را از روی قالب به دست آمده اصلاح می‌کند.
انواع متنوعی از ارتوز ستون فقرات موجود است. ارتوزیست یا پزشک معالج بر اساس نیازهای درمانی فرد، مناسب‌ترین گزینه را برای وی انتخاب می‌کند.
این ارتوزها در ساختار خود اجزای سخت هم دارند. تمام این ارتوزها استرپ‌ها و بندهایی دارند که ارتوز را روی بدن نگه می‌دارند.
انواع ارتوز ستون فقرات
ارتوزهای ستون فقرات را می‌توان به دو دسته‌ی کلی ارتوزهای نیمه سخت (کرست‌ها) و ارتوزهای سخت تقسیم کرد.
کرست‌ها
این دسته از ارتوزها از جنس مواد نسبتا نرم ساخته می‌شوند و به همین دلیل ثبات ساختاری زیادی ایجاد نمی‌کنند. مکانیزم عمل کرست‌ها بیشتر به شکل افزایش ثبات با افزایش فشار درون شکمی یا به عنوان یادآوری کننده‌ی حفظ راستای مناسب بدن است.
کرست ها را معمولا بر اساس محلی که در بر می‌گیرند به دسته‌های کوچک‌تر تقسیم می‌کنند.
- کرست‌های ساکروایلیاک: که ناحیه‌ی لگن را در بر می‌گیرند.
- کرست‌های لومبوساکرال: علاوه بر لگن، شکم را هم می‌پوشانند.
- کرست‌های توراکولومبوساکرال: در این کرست‌ها کمر، شکم و قفسه‌ی سینه در بر گرفته می‌شود. این کرست‌ها بندهایی روی شانه دارند که کرست را سر جای خود نگه می‌دارند.
ارتوزهای سخت
زمانی که فرد به پایدارسازی بیشتری در ستون فقرات نیاز داشته باشد از ارتوزهای سخت استفاده می‌شود. این ارتوزها از اجزایی با ساختار سخت تشکیل می‌شوند و ثبات و اصلاح بیشتری در ناحیه ایجاد می‌کنند. این گروه نیز بر اساس محل قرار گیری‌شان در ستون فقرات قابل دسته‌بندی اند.
- ارتوزهای لومبوساکرال(LSO): که کمر را در بر می‌گیرند. رایج‌ترین ارتوزهای این دسته، ارتوزهای نایت ، تیلور، و ویلیامز هستند.
- ارتوزهای توراکولومبوساکرال(TLSO): کمر و قفسه‌ی سینه را می‌پوشانند. موارد استفاده‌ی این ارتوز برای صاف نگه داشتن ستون فقرات و جلوگیری از خم شدن آن به سمت جلو است. مانند ارتوزهای Jewett و CASH.
- ارتوزهای سرویکوتوراکولومبوساکرال (CTLSO): این ارتوزها همانند گروه قبل هستند با این تفاوت که یک بخش گردنی هم دارند که حرکات این ناحیه را کنترل می‌کند. معروف ترین CTLSOی موجود، ارتوز میلواکی است که به وفور برای درمان اسکولیوز و کایفوز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ارتوزهای گردنی (کولارها) نیز در دسته‌ی ارتوزهای ستون فقرات قرار می‌گیرند که در مطلبی جداگانه به آن‌ها پرداخته شده است.
پوشیدن ارتوزهای ستون فقرات
ارتوز ستون فقرات زمانی به بهترین وجه کار می‌کند که مستقیما روی پوست یا نهایتا روی یک زیرپوش نازک پوشیده شود. ارتوزیست باید نحوه‌ی درست پوشیدن ارتوز را به فرد دریافت کننده آموزش دهد. وی همچنین نحوه‌ی مراقبت از ارتوز و تمیز کردن آن را به فرد توضیح می‌دهد.
زندگی با ارتوز ستون فقرات (فالوآپ)
ممکن است حدود دو هفته طول بکشد تا فرد به ارتوز خود عادت کند. ارتوز نباید دردناک باشد؛ ولی ممکن است در ابتدا پوشیدن آن برای فرد خیلی راحت نباشد. اگر با پوشیدن ارتوز روی پوستتان زخم یا تاول ایجاد شد باید به ارتوزیست خود مراجعه کنید. به طور کلی با هر تغییر در وضعیتتان بهتر است با ارتوزیست مشورت کنید و از خوداصلاحی و از این قبیل اقدامات بپرهیزید.
