درخواست مشاوره رایگان
ویژگیهای یک کفش خوب و مناسب چیست؟
به احتمال زیاد برای همه ما پیش آمده که بعد از پوشیدن یک کفش، احساس ناراحتی و درد را در مچ یا کف پا، زانو و یا ناحیه کمر تجربه کنیم. یکی از سوالات رایجی که از ما پرسیده میشود این است که آیا میتوانیم کفی را داخل هر کفشی استفاده کنیم؟
پاسخ این سوال را باید اینطور بدهیم: «کفی خوب، در یک کفش خوب اثر می کند.» چرا که بخش زیادی از حمایت مفصل مچ پا توسط دیوارههای کفش انجام میشود. حالا باید بدانیم ویژگیهای یک کفش خوب چیست.
کفش طبی، دارای خصوصیات زیادی است. قطعا قیمت یک کفش به تنهایی تعیین کنندهی طبی و مناسب بودن آن نخواهد بود. حتی همهی کفشهای موجود در برندهای مشهور دنیا نیز طبی محسوب نمیشوند.
در اینجا چند نکتهی کلیدی که باید در انتخاب کفش مناسب که باید به آن توجه داشته باشید را بیان میکنیم:
عمق کافی در کفش خوب
از آنجایی که کفی طبی، دارای ضخامت و ارتفاع است، برای قرارگرفتن در داخل کفش نیاز به فضای کافی دارد. ساق بلند در قسمت پاشنه باعث میشود تا در زمان گام برداشتن احساس بیرون آمدن پا از داخل کفش را ایجاد نکند. بهتر است کفی غیر طبی داخل کفش را از آن جدا نمایید. با این کار فضای بیشتری را برای قراردادن کفی طبی فراهم میکنید.
قابل تنظیم بودن
کفشهای دارای بند این امکان را فراهم میکند تا با شلتر بستن بندها، آزادی بیشتری در قسمت رویهی پا ایجاد کنید. زبانهی کفش بهتر است پد دار باشد، توجه کنید که این زبانه نباید به هردو لبه دوخته شده باشد تا بتواند قابلیت تنظیم فضا را به وجود آورد.
دیوارههای مقاوم در قسمت پاشنهی کفش
در هنگام خرید کفش، به دیوارههای آن در قسمت پاشنه توجه کنید. این دیوارهها باید محکم باشند تا از مفصل مچ پا حمایت کنند و در مقابل نیروهای وزن که به آن وارد میشود همراه با کفی طبی مقاومت کنند.
بهترین زمان برای خرید کفش در ساعات عصر است. سایز پا در طول شبانه روز اندکی تغییر میکند و در این زمان به بیشترین مقدار خود میرسد.
زیره کفش خوب
کیفیت یک کفش به لایه های اتصال دهندهی رویه و زیرهی آن، جنس و شکل زیرهی کفش بستگی دارد. هر چه سطح زیرهی کفش بیشتر باشد، فشار کمتری در هنگام گام برداشتن به مفاصل بالاتر اعمال می شود. پاشنه های باریک، گزینهی مناسبی نخواهند بود و احتمال پیچ خوردن مچ پا را بیشتر می کنند.
جنس زیرهی کفش نباید نرم باشد. استفاده از مواد سخت و مقاوم، سبب جلوگیری از ضربه هنگام برخورد پاشنه پا با زمین در طی راه رفتن می گردد. اصطکاک کافی با زمین مانع از سر خوردن می شود و احساس ثبات را فراهم می نماید. داشتن حالت غلتکی و پنجهی رو به بالا در قسمت جلوی زیرهی کفش باعث می شود تا در هنگام جداشدن انگشتان از زمین، انرژی مصرفی شما کاهش یابد.
ارتفاع مناسب پاشنه بین ۳ تا ۴ سانتیمتر درنظر گرفته می شود. پاشنه های خیلی تخت و خیلی بلند، هردو سبب افزایش فشار بیشتر به نواحی لگن، کمر و زانوها می گردد.
پنجهی کفش خوب
رویهی انعطاف پذیر و دارای تهویهی مناسب، حرکت آزادانهی انگشتان پا را فراهم می نماید. بهتر است انگشتان پا با نوک کفش نیم سانتی متر فاصله داشته باشند. پنجه های باریک سبب به وجود آمدن انحراف رو به داخل شست پا یا بونیون و تاول در طی راه رفتن می شوند.
فراموش نکنید که عامل اصلی در انتخاب کفش مناسب، داشتن احساس راحتی است.
در پایان، توجه داشته باشید که یک جفت کفش متناسب با همهی فعالیت ها نخواهد بود. کفش های کوهنوردی، پیاده روی، بسکتبال و … به منظور سلامت مفاصل و حفظ راستای بدن به صورت اختصاصی طراحی و ساخته می شوند.
کفش باید فیت پا انتخاب شود. تنگ بودن کفش مانع از گردش خون مناسب می شود. کفش های گشاد نیز سبب ایجاد اختلالات سایشی و زخم می شوند. اثربخشی کفی طبی در کنار کفش مناسب، تضمین کنندهی سلامت پا خواهد بود.
