درخواست مشاوره رایگان
کفش تنگ و مشکلات پا
با افزایش میزان خریدهای آنلاین، تمایل به خرید، نگهداری و پوشیدن کفشهای مد روز ولی نامناسب برای پا نیز افزایش مییابد. در نتیجه، بسیاری از بزرگسالان کفشهایی میپوشند که برای شکل و اندازهی پاهایشان مناسب نیست و باعث ایجاد مشکلات در پا میشود. خانمها به ویژه بیشتر در معرض خرید کفشهای کوچک قرار دارند که این موضوع باعث افزایش خطر ایجاد میخچه، بونیون و دیگر بدشکلیهایی که برای اصلاح به جراحی نیازمند هستند، میشود.
مشکلات پا و بدشکلیهای انگشتان
بونیون
بونیون (Hallux Valgus) ، بزرگ شدن استخوان یا بافت اطراف مفصل قائدهی انگشت شست است. با رشد بونیون ممکن است انگشت شست به طرف انگشت دوم بچرخد و باعث ایجاد درد و تورم حین پوشیدن کفش شود.
اگرچه فاکتورهای ژنتیکی ممکن است در ایجاد بونیون نقش داشته باشند، در اغلب موارد، بونیون به دلیل پوشیدن کفشهای تنگ شکل میگیرد.
درمان غیرجراحی شامل پوشیدن کفشهایی با پنجهی گشاد، قرار دادن پدهای جداکننده بین انگشتهای شست و دوم، تیپینگ، و قرار دادن کیسهی یخ روی محل التهاب است. برای کسب اطلاعات بیشتر در این مورد مطلب «اگر بونیون یا انحراف شست پا دارید کدام کفش برای شما مناسب است» را مطالعه کنید.
در صورتی که این درمانهای ساده موثر نباشند، پزشک ممکن است از گزینهی جراحی برای رفع بونیون استفاده کند.
میخچه
میخچه نوعی پینه است که در اثر فشار مداوم کفش تنگ روی پوست ایجاد میشود.
درمان سادهی آن به شکل قرار دادن یک پد فومی دور میخچه جهت برداشتن فشار از روی آن است. علاوهبراین، پوشیدن کفشهایی با فیت مناسب و فضای کافی نیز به کاهش این فشار کمک میکند.
انگشت چکشی
انگشت چکشی یکی از مشکلات پا است که در آن انگشتان به جای صاف قرار گرفتن شروع به خم شدن میکنند. مفصل میانی انگشت به سمت بالا خم شده و اگر کفش شما تنگ باشد به سطح رویی کفش ساییده شده و دردناک میشود. علاوهبراین، اگر انگشتان برای مدت طولانی در این وضعیت غیرطبیعی بمانند، عضلات متصل به آنها نیز ضعیف میشوند.
گزینههای درمانی ساده شامل تیپینگ، استفاده از کفشهایی با پنجهی پهنتر، پوشیدن ارتوزهای انگشت و اعمال یخ روی محل درگیر است. اگر این درمانها موفق نباشند، گزینهی بعدی درمان جراحی است.
انگشتهای متقاطع
این وضعیت زمانی شکل میگیرد که انگشتان درون پنجهی یک کفش خیلی تنگ مچاله شوند و فشار مداوم باعث قرار گرفتن آنها روی همدیگر شود.
درمانهای سادهی این وضعیت شامل پوشیدن کفشهایی با پنجهی گشادتر، استفاده از پدهای جداکننده برای جدا نگه داشتن انگشتان، و گذاشتن کیسهی یخ روی ناحیهی درگیر است. اگر این درمانهای محافظتی شکست بخورند ممکن است از درمان جراحی استفاده شود.
فرو رفتن ناخن در گوشت
این وضعیت بیشتر در انگشت شست و زمانی که ناخن این انگشت خیلی کوتاه شده باشد رخ میدهد. پوشیدن کفشهایی با پنجهی تنگ باعث فشردن انگشت شست به انگشت کناری آن و ایجاد فشار غیرطبیعی روی انگشتان میشود. این فشار مداوم به التهاب و درد ناخن منجر خواهد شد.
گزینههای درمانی اولیهی این عارضه شامل پوشیدن کفشهایی با پنجهی بازتر و قرار دادن پا در آب گرم ۴ تا ۵ بار در روز هستند. ناخنها نیز باید تا یک قد مناسب کوتاه شوند و از کوتاهی بیش از حد گوشههای ناخن پرهیز شود.
مشکلات پا ی دیابتی
افراد مبتلا به دیابت اغلب از آسیب عصبی در پا رنج میبرند و نمیتوانند خراشیدگیها یا پارگیهای پوست خود را حس کنند. اگرکفشی برای پایشان خیلی تنگ باشد، ممکن است تاول یا زخمهایی ایجاد کند که به سرعت به عفونتهای جدی تبدیل شوند.
اگر به دیابت مبتلا هستید، روزانه نواحی تحت فشار پای خود را از نظر وجود قرمزی، تاول، زخم، خراش و مشکلات ناخن بررسی کنید. میتوانید از ارتوزهای مخصوص این مشکل نیز استفاده کنید.
انتخاب کفش برای مشکلات پا
- وقتی میخواهید کفش جدید بخرید ابتدا مطمئن شوید که کفش تنگ نباشد. یعنی کفش باعث فشرده شدن یا خم شدن انگشتانتان نمیشود و هیچ کدام از انگشتانتان درون کفش روی دیگری قرار نمیگیرد.
- برای اطمینان از فیت دقیق کفش از فروشنده بخواهید طول و عرض پاهایتان را اندازه بگیرد.
- کفشهایی که فیت پایتان نیستند را نخرید. چیزی تحت عنوان «جا باز میکنه!» وجود ندارد. ممکن است به مروز زمان به فشاری که پا وارد میکند کفش اندازهی پایتان شود. ولی همین باعث درد و آسیب در پاهایتان خواهد شد.
- ساختار کلی کفش را بررسی کنید. کفش باید از ناحیهی پنجه خم شود نه از بخش قوس پا. یک زیرهی خوب پایهی حمایتی مناسبی برای شما فراهم میکند. ناحیهی پاشنهی یک کفش نو نباید به راحتی قابل فشرده شدن باشد.
- پنجهی کفش باید متناسب با پایتان باشد تا از مشکلات پا جلوگیری شود. علاوهبر شکل پنجه، عمق آن نیز باید مناسب باشد. پنجهی عمیقتر، فشای بیشتری برای تطابق با مشکلاتی چون بونیون، انگشت چکشی، و پنجهی پهن خواهد داشت. پنجهی مربعی شکل، مناسبترین نوع پنجه است. اگر نمیتوانید از این نوع پنجه استفاده کنید، پنجههای گرد نسبت به پنجههای تیز گزینههای بهتری هستند.
- کفشهایی که بند، سگک، تسمه یا سیستمهای بستن مشابه اینها دارند حمایت بیشتری برای قوس پا فراهم میکنند.
- کفشهایی که کفی آنها قابل برداشتن است گزینهی بهتری هستند. زیرا در صورت نیاز میتوان کفی آنها را با کفی طبی یا دیگر ارتوزهای پا جایگزین کرد.
- کفشهایی که زبانهی آنها به بدنه متصل نیست فیت بهتری ایجاد میکنند زیرا وقتی زبانه به بخش بالایی بدنهی کفش متصل باشد به سختی میتوان درون آن کفشها کفی یا ارتوزهای دیگر قرار داد.
ویژگیهای یک کفش خوب و مناسب را قبلا نیز در مطلبی توضیح داده ایم. برای اطلاعات کامل تر آن را مطالعه کنید.
