درخواست مشاوره رایگان
کشیدگی‌های مچ دست
کشیدگی (اسپرین) مچ دست زمانی رخ می‌دهد که رباط‌های قوی حمایت‌کننده‌ی مچ دست بیش از ظرفیت خود کشیده شده یا پاره شوند. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که مچ به شدت خم شده یا بچرخد؛ مانند حالتی که در اثر افتادن روی دست در وضعیت کشیده شده ایجاد می‌شود. کشیدگی‌های مچ دست آسیب‌های شایعی هستند. این وضعیت بسته به شدت آسیب به رباط‌ها می‌تواند خفیف تا شدید باشد.
شرح
رباط‌ها بافت‌های فیبری هستند که استخوان‌ها را به هم متصل می‌کنند. رباط‌های مچ دست به نگه‌داشتن استخوان‌ها در وضعیت مناسب و پایدارسازی مفصل کمک می‌کنند.
دامنه‌ی کشیدگی‌های مچ دست وسیع است و از کشش یا پارگی‌های خفیف در فیبرهای تشکیل دهنده‌ی رباط‌ها تا پارگی کامل رباط را شامل می‌شود.
درجه‌بندی کشیدگی‌های مچ دست
کشیدگی‌ها بر اساس شدت آسیب رباط‌ها درجه‌بندی می‌شوند:
- کشیدگی درجه ۱(خفیف): رباط‌ها کشیده شده ولی پاره نشده‌اند.
- کشیدگی درجه ۲(متوسط): رباط‌ها بطور جزئی دچار پارگی شده‌اند. در این نوع آسیب‌ها ممکن است مقداری از عملکرد دست کاهش یابد.
- کشیدگی درجه ۳(شدید): رباط‌ها بطور کامل پاره شده یا از محل اتصال خود به استخوان جدا شده‌اند. این‌ها آسیب‌های قابل توجهی هستند که به درمان پزشکی یا جراحی نیاز دارند. اگر رباط از محل اتصالش به استخوان جدا شود ممکن است تکه‌ای از استخوان را نیز از جا بکند. این نوع آسیب را شکستگی‌های کندگی می‌گویند.
علت کشیدگی‌های مچ دست
بیشتر این آسیب‌ها با افتادن روی دست کشیده شده رخ می‌دهند. این وضعیت ممکن است طی هر فعالیت روزمره‌ای رخ دهد ولی بیشتر در ورزش و فعالیت‌های بیرون از خانه اتفاق می‌افتد.
علائم کشیدگی‌های مچ دست
کشیدگی مچ دست دردناک است. دیگر علائم ممکن است به شرح زیر باشند:
- تورم
- کبودی
- حساسیت به لمس
- احساس صدای پارگی درون مچ دست
- حس گرما اطراف مچ دست
حتی آسیبی که به نظر خفیف می‌آید و تورم کمی ایجاد کرده است هم ممکن است پارگی رباط بوده و برای جلوگیری از ایجاد مشکل در درازمدت به جراحی نیاز داشته باشد.
همچنین، یک شکستگی تشخیص داده نشده نیز ممکن است به اشتباه کشیدگی خفیف یا متوسط مچ تصور شود. این شکستگی‌ها اگر بدون درمان رها شوند به خوبی ترمیم نشده و در آینده به جراحی نیاز خواهند داشت. در صورتی که با درمان مناسب دیگر به گزینه‌ی جراحی نیاز نمی‌شد. شایع‌ترین مثال این حالت، شکستگی اسکافوئید، یکی از استخوان‌های ریز مچ دست است.
حتی آسیب‌های خفیف مچ هم در صورت عدم بهبود سریع باید توسط پزشک بطور کامل ارزیابی شوند. این مورد مخصوصا زمانی اهمیت می‌یابد که درد ثابتی در مچ وجود داشته باشد. تشخیص و درمان مناسب آسیب‌های مچ دست برای جلوگیری از مشکلات درازمدت مانند درد مزمن، خشکی و آرتروز ضروری است.
معاینه‌ی پزشک
معاینه‌ی فیزیکی
پس از صحبت درمورد تاریخچه‌ی پزشکی و سلامت عمومی، پزشک درمورد سابقه‌ی آسیب به دست یا مچ از شما سوال می‌پرسد. او می‌خواهد درمورد زمان و نحوه‌ی رخ دادن آسیب‌های قبلی و علائم احتمالی آن‌ها مانند کرختی و درد در نقاط مختلف دست بداند.
پزشک شما سپس به دقت محل آسیب دست شما را معاینه کرده و میزان حرکت آن را بررسی می‌کند. حساسیت به لمس در نقاط خاص ممکن است نشانه‌ی شکستگی استخوان باشد. سپس بقیه‌ی دست و بازو را نیز برای بررسی احتمال آسیب‌های دیگر معاینه خواهد کرد.
تصویربرداری
پزشک ممکن است از روش‌های متفاوت تصویربرداری برای کمک به تایید تشخیص خود استفاده کند.
- تصاویر X-ray: اگرچه تصاویر x-ray خود رباط‌ها را نشان نمی‌دهند، ولی با نشان دادن درهم‌ریختگی نظم استخوان‌های مچ می‌توانند آسیب‌های رباطی را تایید کنند. X-ray همچنین برای کمک به تایید شکستگی استخوان نیز مفید است.
- تصاویر دیگر: در صورتی که به اطلاعات بیشتری نیاز باشد، ممکن است تصاویر MRI، سی‌تی اسکن یا آرتروگرافی تجویز شوند. در تصاویر آرتروگرافی نوعی رنگ مخصوص به درون مفصل تزریق شده و باعث شفافیت بیشتر رباط‌ها در تصویر می‌شود.
درمان کشیدگی‌های مچ دست
درمان کشیدگی مچ دست به شدت آسیب بستگی دارد.
درمان خانگی
کشیدگی‌های خفیف مچ معمولا با درمان‌های خانگی بر پایه‌ی اصول RICE بهبود پیدا می‌کنند:
- استراحت (Rest): حداقل به مدت ۴۸ ساعت از مچ دست خود استفاده نکنید.
- یخ (Ice): فورا پس از آسیب برای کاهش تورم روی مچ دستتان یخ بگذارید. چند بار در روز به مدت ۲۰ دقیقه از کیسه‌ی یخ استفاده کنید. یخ را مستقیما با پوست تماس ندهید.
- اعمال فشار (Compression): از یک بانداژ کشسان برای اعمال فشار استفاده کنید.
- بلند کردن (Elevation): تا حد امکان حین استراحت مچ دستتان را بالاتر از سطح قلب خود قرار دهید.
علاوه بر این‌ها، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند آسپیرین و ایبوپروفن می‌توانند به کاهش درد و تورم کمک کنند. اگر درد و تورم بیش از ۴۸ ساعت ادامه یافت به پزشک مراجعه کنید.
درمان غیرجراحی
در مورد کشیدگی‌های متوسط، ممکن است نیاز باشد مچ دست توسط یک ارتوز به مدت یک هفته یا بیشتر بی‌حرکت شود. از آن‌جایی که بی‌حرکتی می‌تواند باعث خشکی مفصل شود، معمولا پزشک تمرینات کششی را برای بازیابی حرکت مفصل تجویز می‌کند.
درمان جراحی
کشیدگی‌های شدید ممکن است به جراحی ترمیم رباط نیاز داشته باشند. در این جراحی‌ها رباط را دوباره به استخوان متصل می‌کنند یا با پیوند از تاندون‌ها، رباط آسیب دیده را ترمیم می‌کنند. پزشک بسته به وضعیت شما درمورد بهترین روش جراحی تصمیم‌گیری می‌کند.
پس از جراحی یک دوره‌ی توانبخشی وجود دارد که شامل تمریناتی برای تقویت مچ و بارگرداندن دامنه‌ی حرکتی خواهد بود. اگرچه رباط‌ها بین ۸ تا ۱۲ هفته ترمیم می‌شوند، ریکاوری کامل ممکن است ۶ تا ۱۲ ماه به طول بیانجامد. طول فرایند ریکاوری و نتایج حاصل از آن به شدت کشیدگی بستگی دارد.
پیشگیری
از آن‌جایی که کشیدگی‌های مچ دست غالبا به دلیل زمین خوردن روی می‌دهند، حین راه رفتن روی سطوح خیس و لغزنده کاملا احتیاط کنید. کشیدگی‌های مچ معمولا طی ورزش‌هایی مانند اسکیت، اسکیت‌بورد و اسکی نیز رخ می‌دهند. پوشیدن مچ‌بندهای محافظتی طی انجام این فعالیت‌ها، به حمایت از مچ و پیشگیری از کشیدگی بیش از حد آن کمک خواهد کرد.
